Drugs.

To się zaczęło równo dwa lata temu. Miałem wtedy 16 lat i byłem głupim, nic nie wiedzącym o życiu szczeniakiem. Gdy teraz na to patrze jest mi żal samego siebie. Na początku była trawka. Nic takiego. Nie uzależnia, ale daje odlot. Tyle że w końcu ten 'odlot' to za mało. Ja i Zayn byliśmy wtedy najlepszymi przyjaciółmi. To właśnie on zaproponował mi spróbować czegoś mocniejszego. Na początku LSD. Chłopak miał do niego łatwy dostęp, więc kupno nie było problemem. Powiedziałem 'Jasne, czemu nie'. Teraz wiem, że to było najgorsze co mogłem zrobić. Nawet nie wiedziałem, jak bardzo spieprzyłem sobie życie tymi trzema słowami. Ale byłem młody - nie wiedziałem nic o życiu. Chciałem się jedynie dobrze bawić, a przecież impreza 'na haju' jest o niebo lepsza. Tak, te chwilę gdy cały świat tańczy i śpiewa, a ty czujesz, że naprawdę żyjesz. To było to. Czułem się jakbym był we śnie. Nagle moje ciało przestawało do mnie należeć. Czasami czułem, jakby moje ciało był marionetką, która nic nie czuje, jest jedynie kierowana przez lalkarza o nazwie 'umysł'. Jeśli byliście kiedyś w teatrze kukiełkowym lub czymś w tym stylu, to wiecie co mam na myśli. Albo jeśli byliście kiedyś na haju. Braliśmy co weekend. Właściwie doszedłem do stanu, w którym od piątku do poniedziałkowego poranka nie wiedziałem co się dzieje. A w poniedziałek? Nic specjalnego. Kac, z czasem coraz mniejszy. Czasami tylko gdy przegiąłem nie szedłem do szkoły. Ale wtedy jeszcze znałem umiar i wiedziałem, że nie mogę brać zbyt wiele. Zayn tak nie miał. Pewnego pięknego piątku oświadczył mi 'Liam, dzisiaj zaszalejemy. Mam coś mocniejszego.' Zapytałem 'Jasne, stary. Co masz?' . On tylko się uśmiechnął. Wiedział, że gdyby mi powiedział, że to amfetamina, nie zgodziłbym się. Ale nie wiedziałem. Poszliśmy na jakąś domówkę. Nasi znajomi byli dziani i co weekend kto inny robił domówkę. Ich domy nie były zwykłe... To były wille, które po imprezie zmieniały się w burdele. Piwo lejące się litrami? Jasne, czemu nie. Przecież nas na to stać. Koka rozsypana na stole? Jasne, czemu nie. Przecież nas na to stać. Nagie dziwki leżące obrzygane w kącie? Jasne, czemu nie. Jesteśmy bogaci. Jak się bawić to na całego. Budziłeś się nie widząc gdzie jesteś, ani co tu robisz. Dobrze, jeśli udało ci się znaleźć kumpla leżącego równie pijanym jak ty jeszcze przed chwilą. W przeciwnym razie sam, w brudnych szmatach i zupełnie nieogarnięty maszerowałeś do domu. Zwykle byłem grzecznym chłopcem. Pochodzę z dobrego domu i zawsze byłem posłuszny. Zmienił mnie dopiero Zayn. To on wprowadził mnie w to błędne koło. Po raz pierwszy wzięliśmy amfę i odlecieliśmy. To był zupełny odjazd! To mi się spodobało. Tydzień później wzięliśmy znowu. I znowu. Z czasem braliśmy coraz więcej, a mi brakowało odjazdów nawet w trakcie tygodnia. Zaczęliśmy więc spotykać się po szkole u mnie. Nie wciągaliśmy dużo. Tylko trochę, bo przecież następnego dnia do szkoły. Nikt nawet nie zauważył, ja się uzależniliśmy. Nawet my tego nie widzieliśmy. Dopiero po jakimś czasie... Przestaliśmy chodzić do szkoły. Nie byliśmy w stanie. Braliśmy tyle, że trzymało nas od wieczora do południa. I gdy tylko trzeźwieliśmy - braliśmy znowu. Życie przez moment było piękne i kolorowe. Żyć nie umierać. Raj na ziemi. Do czasu gdy moi rodzice nie dostali wiadomości ze szkoły. Wtedy zorientowali się co jest grane. Zawsze myślałem, że w takie sytuacji oni mi pomogą. Ale myliłem się. Mój ojciec stwierdził, że woli nie mieć syna, niż mieć syna ćpuna. I stało się. Wyrzucili mnie, to samo stało się z Zayn. Oboje nie mieliśmy gdzie iść. Poszliśmy więc do jakiejś rudery, gdzie jak się okazało mieszkali i inni, tacy jak my. Wtedy wpadliśmy po uszy. Nie było odwrotu. Skąd braliśmy kasę, skoro nie sponsorowali nas rodzice? Och... A to się coś ukradło, a to się kogoś okradło. Głównie kradliśmy i dobrze nam to szło. Zayn nigdy nie był wygadany, więc to ja zajmowałem ludzi, a on jakby nigdy nic brał coś i wychodził coś ze sklepu. Byliśmy naprawdę mistrzami w tym. I tak mieliśmy na następne działki. W pewnym momencie... Zakochałem się w Zaynie. Byliśmy ja zwykle pod wpływem jakichś środków odurzających. To działo się tak szybko... Nawet nie pamiętam dokładnie tej nocy. Wiem, że obojgu nam się podobało. No i tak właśnie wpadliśmy w błędne koło. Kradliśmy - kupowaliśmy towar - wciągaliśmy - odlot - dziki seks na haju - powrót do normy. Kradzież - wciąganie - dziki seks - norma. Kradzież - wciąganie - dziki seks - norma. Aż do znudzenia powtarzaliśmy ten ciąg wydarzeń. I naprawdę pokochałem tego roześmianego mulata z głową pełną pomysłów. Któregoś dnia jednak wstałem i stwierdziłem 'Mam tego dość.' Poszedłem do Zayna, który jak zwykle był jeszcze niezbyt trzeźwy i powiedziałem 'Zayn, skończmy z tym. Rzucimy to gówno. Znajdziemy prace i wynajmiemy mieszkanie. Będziemy razem, trzeźwy i szczęśliwi. Co ty na to?' Byłem poważny. Byłem śmiertelnie poważny. On odpowiedział jedynie 'Jasne Liam. Czemu nie.' Ale dla niego to było jak pstryknięcie palcami. Namawiałem go wiele razy, ale zawsze kończyło się na gadaniu. Pewnego rana wstałem zupełnie trzeźwy, a zdarzało mi się to rzadko, i pomyślałem, że tak dalej być nie może. Nie chce tak. Wiem, że mogę być kimś. Kimś więcej niż ćpunem. Spotkałem się z moją matką. Nie wiem jak udało mi się ją namierzyć. Po prostu wiedziałem gdzie zwykle chodzi i poszedłem tam. Załamała się gdy mnie zobaczyła. Byłem brudny, śmierdziałem. Moje ciuchy były podarte, a włosy roztrzepane i sporo za długie. Normalnie nigdy o nic bym ich nie poprosił. W końcu wyrzekli się mnie. W tym momencie jednak ważniejsza była dla mnie moja przyszłość, niż duma czy honor. Poprosiłem ją, aby pomogła mi z tego wyjść. Zgodziła się, w końcu wciąż mnie kochała. Zapisała mnie do jakiegoś ośrodka. Zayna też chciała, ale on się nie zgodził. Byłem na niego wściekły. Mogliśmy wreszcie zacząć żyć normalnie! Terapia nie była dla mnie problemem. Pierwsze dni leżałem w łóżku krzycząc i błagając by dali mi jakiś towar. Ręce mi się trzęsły i nie mogłem przestać się pocić. Ten ból był nie do opisania. Czułem, że po prostu muszę coś wziąć, bo umrę. Wrzeszczałem, wyrywałem sobie włosy z głowy. Na początku byłem na nich wściekły. Wrzeszczałem i wyzywałem ich. Później był etap załamania. Błagałem na kolanach, płakałem modląc się o najmniejszą działkę. Ale nic... Nic mi nie dali i jestem im za to wdzięczny. Jakoś koło trzeciego/ czwartego dnia było lepiej. Wstałem z łóżka i nawet pozwolili mi przejść się po ośrodku, żeby móc się trochę rozruszać, pooddychać świeżym powietrzem. Po tygodniu zupełnie wróciłem do normy. Ręce przestały mi się trząść i nie czułem już aż takiej potrzeby. Przynajmniej mogłem spokojnie myśleć o innych rzeczach, niż tylko amfa. Nie wiem ile jeszcze tam siedziałem, bo straciłem rachubę czasu. Gdy wyszedłem nie czułem już w ogóle głodu. Wręcz brzydziłem się prochami. Pierwszym miejscem gdzie się udałem była baza wszystkich ćpunów. Oczywiście spotkałem tam mulata, bo gdzie niby miałby być? Leżał naćpany i brudny. Poprosiłem, aby udał się ze mną do mieszkania, które wynajęła mi matka, abym miał gdzie mieszkać. Chłopak nie jarzył co się w koło dzieje, więc zgodziłby się na wszystko. Poszliśmy do domu. Gdy już wytrzeźwiał ucieszył się, że mnie widzi. Najpierw zachłannie wpił się w moje usta, aby już po chwili zacząć mnie rozbierać. Dziwi mnie, że dał radę zrobić cokolwiek na głodzie. Wiem, że wtedy nie myśli się o niczym innym, jak tylko o dragach. A on był taki delikatny, ale cholernie napalony. Wtedy po raz pierwszy spaliśmy ze sobą na trzeźwo. I było jeszcze lepiej niż wcześniej. Niby nie było tego efektu. Świat nie był piękny i nie tańczył mi przed oczami, a całe moje ciało nie było sparaliżowane. Mimo to byłem z nim i byłem tego całkiem świadomy. Pewnie dlatego tak mi się podobało. Zaraz potem poszedł kupić sobie działkę i nawalił się u mnie w mieszkaniu. Potem nic się nie zmieniło. Dawałem mu dach nad głową i wyżywienie, a za kasę którą zarabiałem pracując w jakimś magazynie, kupował sobie te świństwa. Pewnego dnia kazałem mu z tym skończyć, ale zwyczajnie mnie wyśmiał. Prosiłem o to kilkukrotnie, aż w końcu nie wytrzymałem. Pokłóciliśmy się. Wyszedłem trzaskając drzwiami i krzycząc, że gdy wrócę ma go tu nie być. Wiedział, że nie żartuję, bo byłem śmiertelnie poważny i dałem mu to do zrozumienia. Myślałem, że wyjdzie i pójdzie się naćpać. Nie zrobił tego. Wróciłem około dziesiątej wieczorem. Drzwi były otwarte, stwierdziłem więc, że zapewne naćpał się i leży w sypialni na haju. Nie było go tam. Rozejrzałem się po domu. Nie było go w sypialni, w salonie, w kuchni. Została tylko łazienka. Spokojnie wszedłem i to co ujrzałem przeraziło mnie. Zayn leżał zarzygany obok wanny. Nie ruszał się ani trochę. Podbiegłem do niego. Ręce zaczęły mi drżeć i nie wiedziałem co robić. W buzi leciała mu piana, a oczy były zupełnie nieprzytomne. Wiedziałem co to oznacza. Przedawkował. W ostatnim odruchu zdrowego rozsądku chwyciłem za telefon i zadzwoniłem na pogotowie. Przyjechali i zabrali go natychmiast. Oczywiście pojechałem z nim, a przez całą drogę łzy nie przestawały mi płynąć. Byłem załamany, tak strasznie się bałem, że umrze. Zabrali go do jakiejś sali i zabronili tam wchodzić. Nie wiem co tam robili, ale odchodziłem od zmysłów. Wreszcie wyszedł jakiś mężczyzna w białym fartuchu. Wyglądał tak poważnie... Wiedziałem co to oznacza. Podszedł do mnie i położył mi rękę na ramię. 'Przepraszamy. Nie zdążyliśmy...' Mój świat się zawalił. Odszedłeś... Boże, Zayn. Ty naprawdę umarłeś! Dopiero po chwili to do mnie dotarło. Nic nie widziałem. Świat mi się zawalił i aby nie zemdleć, usiadłem na krześle zakrywając twarz rękoma. Nie wiedziałem co się dzieje. A przecież jeszcze dziś rano kochałeś się ze mną. A teraz... Nie ma go... I co ja teraz zrobię? Zostawił mnie tu... Zupełnie samego. Nie dam sobie radę. Nie mogłem przestać płakać. To tak strasznie bolało. A przecież mówiłem. 'Skończ z tym.', 'Pomoge ci'. Błagałem na kolanach, by dał sobie pomóc... Wiem, że... Specjalnie wziął za dużo. To przez to, że kazałem mu się wyprowadzić? Tak... Pamiętam co mu powiedziałem. 'Wypierdalaj z mojego życia! Próbowałem, ale ty nie chcesz! Jesteś zwykłym śmieciem. Ćpunem, któremu nic już nie pomoże! Wychodzę, a gdy wrócę, nie chce cię tu widzieć! Obyś zdechł za swoją głupotę!' Widziałem, jak najzwyczajniej w świecie zaniósł się płaczem, ale pozostałem niewzruszony. Może gdybym wtedy nie wyszedł... Może wciąż by tu był. To moja wina? A teraz... Siedzę na cmentarzu. Wpatruję się w wygrawerowany na granitowej płycie napis 'Zayn Malik' i daty. Nie mogę przestać płakać, ale ludzie i tak tego nie widzą. Moknę tu przecież od dwóch godzin nie chcąc wracać do domu. W końcu... postanowiłem skończyć szkołę. Później może nawet pójdę na studia. Chciałbym, żeby tu teraz był. Ze mną. Ale już nie wróci. Chciałbym go tylko przeprosić. I jeszcze... Aby wiedział, że nigdy nie przestanę go kochać. Jeste moim pierwszym i jedynym. Będę tylko jego. Już na zawsze. 
_______________________________________________________________
Tak więc kolejny Ziam, skoro tak go wielbicie :3 Mam nadzieje, że się wam spodoba... To znaczy... Według mnie mógłby być lepszy i dłuższy... no ale cóż... 
I teraz tak.
1) Jeśli chodzi o sondę to już wyjaśniam, gdyż mogliśmy się źle zrozumieć. Na pierwszym miejscu stawiam wasze propozycje na One-shoty, które możecie składać w komentarzach lub na tt... Jeśli jednak nie dostanę żadnych propozycji, wtedy sonda się przyda. Bromance, który będzie miał najwięcej głosów będzie tematem następnego jednoparta. :3
2) Kontynuację - Planuję kontynuację 'Wykorzystania' i dzięki sugestii Vianoxa- może również Bad Boya. To w najbliższym czasie. Jeśli dobrze pójdzie i najdzie mnie wenta to tak, może napisze również 3 część Chance. Ale w pierwszej kolejności zajmę się rozdziałem, nad którym pracuję. 
Tak więc... 
~Love u! xx